Review: Job For A Cowboy – Moon Healer – Metal Blade Records.
Job for a Cowboy staat in mijn geheugen als een deathcore band, en zo zijn ze ook begonnen, maar inmiddels staat de band te boek als death metal band hoewel er genoeg andere invloeden in zitten. Na het uitbrengen van “Sun Eater” uit 2014 was de band na een aantal sporadische optredens ineens van de radar verdwenen omdat er andere prioriteiten waren. In 2019 begonnen frontman Jonny Davy en gitaristen Alan Glassman en Tony Sannicandro de band Serpent of Gnosis. Dan ga je denken, dat is einde JFAC, maar niets is minder waar. “Moon Healer” is qua concept een vervolg op “Sun Eater” dus dit was nog een soort van infinished business voor de band. Nick Schendzielos is de nieuwe man op bas en Navene Koperweis de nieuwe drummer.,
JFAC is:
Jonny Davy – Zang
Al Glassman – Gitaar
Tony Sannicandro – Lead gitaar
Nick Schendzielos – Bas
Navene Koperweis – Drums
Moon Healer
De basis voor dit album werd al gelegd in 2018 wat eigenlijk best vreemd is gezien er drie leden een jaar later een andere band beginnen. Maar er zat totaal geen druk op dus de leden konden op het gemak werken aan dit album en tevens ook hun nevenactiviteiten in stand houden. De eerste single ‘The Agony Seeping Storm’ liet al een voorproefje horen van wat we konden verwachten op dit album. Onconventionele riffs, technische gitaarhoogstandjes, veel wisselingen in tempo en ook de vocalen zijn wat gevarieerder. Dat laatste vind ik altijd wel een must . Dan kan het muzikaal nog zo goed in elkaar steken, als de zang erg monotoon is heb ik altijd moeite om de aandacht vast te houden.
Gelukkig weet drummer Navene het over het algemeen wel lekker variabel te houden met veelal wat onconventioneel drumwerk. Maar als de band op hyberspeed gaat en de double bass in het spel komt in combinatie met een muur van gitaren komt het soms best wel chaotisch over. ‘The Sun Gave me Ashes so I Sought out the Moon’ is zo’n nummer waarin de band het verleden nog niet helemaal los kan laten want de deathcore vibe is duidelijk aanwezig. Nummers zoals ‘Into the Crystalline Crypts’ en ‘A Sorrow-Filled Moon’ hebben veel tempowisselingen en zijn goed te volgen. Andere nummers hebben wel meer luisterbeurten nodig om echt te ontdekken wat er nu allemaal gebeurt.
Conclusie:
Weet JFOAC na een afwezigheid van tien jaar te verrassen met dit album? Nee, niet echt want eigenlijk is het een voortzetting van wat ze op “Suneater” al lieten horen. Slecht is het allerminst en door het tempo in veel nummers te laten zakken is het album goed te behappen. Zoals eerder vermeld is het wel aan te raden om dit album wat meer luisterbeurten te geven om een goed oordeel te vellen.
Score: 4,1 uit 5
Tracklist:
- Beyond the Chemical Doorway
- Etched In Oblivion
- Grinding Wheels Of Ophanim
- The Sun Gave Me Ashes So I Sought Out The Moon
- Into the Crystalline Crypts
- A Sorrow-Filled Moon
- The Agony Seeping Storm
- The Forever Rot
Tekst: Marcel Klaster