Live report: Watain, Bölzer, Concrete Winds – Metropool Hengelo 21-05-2023.
Watain strijkt vandaag neer te Metropool Hengelo. Eén van mijn favoriete zalen gezien de ligging en akoestiek van de zaal. Je moet wel een verdomd slechte geluidsman wezen wil je daar een slecht geluid laten horen.
De laatste keer in Nederland stond Watain als ik het mij goed heug op Graveland Fest. Iedereen die ook maar een beetje bekend is met de band en houdt van een beetje geklooi met vuur en occultisme weet dat je dan niet verder hoeft te zoeken. Vanavond in Hengelo is het de laatste avond van de tour en wellicht dat Erik en zijn medestrijders van de zwarte kunsten nog iets speciaals in petto hebben.
Deze tour trekken de sympathieke Zweden ten strijde met Bölzer en Concrete Winds. Beiden geen groentjes meer in de underground scene. Wellicht weten zij nu met deze tour, net als de hoofd act van vanavond, ook die ene stap vooruit te zetten in hun faam.
Concrete Winds heeft de miserabele eer om de avond te mogen openen voor een halflege zaal. Het verlies ligt toch meer aan de kant van de late aankomst van de bezoekers. Concrete Winds dreunt een prima set door de speakers. Lomp, zwaar, vuig en soms zelfs even iets buiten de paden van de geijkte black metal sound. Leuk om deze mannen weer eens aan het werk te zien.
Bölzer was voor mij vanavond de eerste keer dat ik hun mocht aanschouwen. De tweemansformatie, drummer en gitar(bass)ist weten er een muur van geluid uit te persen. Nu is dat uiteraard niet zo moeilijk om herrie te maken. Wat wel moeilijk is is dit op zo een manier te doen dat het gewoon verdomd lekker klinkt. Dit is precies wat Bölzer doet. Een heerlijk fanatieke frontman en een drummer die een mooi potje kan roffelen. Het is verdomd net de White Stripes maar dan net even anders.
Genoeg over de opening acts. Het moge duidelijk zijn dat Watain al een paar jaar tot de top van de scene behoort. Er lopen weer genoeg Watain Disciples (fanclub) rond in het publiek en de merch keuze is zeer omvangrijk. Watain mag in ieder geval niet klagen over de merch verkoop want alles ging als zoete broodjes over de toonbank. Er lag nog net geen Kiss broodbak.
Ondanks dat duidelijk is dat Watain door hun faam ook een meer commercieel pad bewandelt is dat uiteraard niet gek. Niemand is vies van een beetje geld. Het mooie van de band vind ik dat die commerciële inslag niet echt terug te vinden is hun uiting van hun zwarte kunsten. Watain blijft trouw aan hun “image”(levensstijl); Erik blijft gewoon zijn rituelen uitvoeren onstage. Een fraai decor van zowel menselijke als dierlijke botten is de tempel van vanavond. Als een ware magister komt Erik het podium op om daar het ritueel van Watain te openen door de kaarsen te ontsteken. Vanaf dan is het een rit vol klassiekers. Onder andere Malfeitor, Sworn to the Dark en Serimosa komen voorbij.
Het werd toch nog even grappig toen Erik ons, Nederland, wat speciaals beloofde en er vervolgens bij The Howling een technisch mankement plaatsvond. Alsof de duvel er mee speelde!
Ondanks dit kleine momentje was de rest van de show gewoon perfect. Uiteraard kwam Devil’s Blood voorbij en kregen de mensen vooraan nog wat rottend varkensbloed op de wangetjes gesmeerd. Gelukkig was ik licht verkouden. De rotte geur drong dit keer niet te hard door. Het magistrale Waters of Ain was uiteraard de afsluiter van deze mooie avond.
Metropool heeft deze avond een prima package geboekt. Hou hun website in de gaten voor nog meer toffe metal avonden: Metropool.
Tekst en Fotografie: Ronald van de Baan