Review: Shining – Shining – Napalm Records
Voor het eerst via Napalm Records dropt het Zweedse Shining een nieuw album met simpelweg Shining als titel. Shining heeft behoorlijk naam in de black metal scene gemaakt (niet altijd ten goede). Genialiteit en gekte liggen dicht bij elkaar. Shining’s frontman Niklas neigt muzikaal naar genialiteit, waar zijn fratsen die hij er op na houdt, helaas minimaal een beetje vreemd te noemen zijn. Onder meer zijn eigen dood in scene gezet, peuken uitdrukken op bezoekers en een rijke historie aan ander onsympathiek gedrag. Maar goed het is black metal en die poser boy activiteiten horen er gewoon een beetje bij. Live heeft het mij niet vaak kunnen bekoren maar Halmstad is toch wel een klassieker te noemen.
Shining is :
Niklas Kvarforth – Zang
Peter Huss – Gitaar
Alex “Impaler” Friberg – Bas
Nicholas Barker – Drums
Charles Hedger – Gitaar
Shining
Gelukkig lijkt bij de eerste luisterbeurt Niklas weer iets meer terug te gaan naar de sound van Halmstad. Geen wonder, want dat album is mede toch wel de reden dat Shining enige relevantie heeft in de black metal scene. Het album druipt weer van melancholiek. De zuchtjes en kreuntjes worden weer over akoestische gitaren heen gefluisterd. Helaas hebben de vocalen net als de riffs aan kracht ingeboet. Waar is de manikale Niklas?
Uiteraard wordt er met regelmaat even de distortion vol aangezet om kort de woede te laten botvieren. Echter waar dit als zwaar, vuig en onheilspellend moet overkomen, bekruipt mij meer het gevoel van op safe gespeeld. Ik mis de diepgang, hardheid en tierelantijntjes waar o.a. een Halmstad mee is doorspekt. Nou lijkt het dat ik dit album nu enorm ruk vind. Mwoah, er zijn veel rottere vissen te vinden in de zee. Het beklijft mij enkel dat er meer in het album had kunnen zitten. Waar de plaat wel goed te behappen is bekruipt ook meteen het gevoel dat ik het eerder heb mogen horen.
Desondanks blijft het geen straf om te luisteren naar het album in zijn geheel. Wellicht dat de genialiteit van Niklas ditmaal wat dieper verstopt zit, Maar met alle andere sterkere black metal releases van dit jaar heb ik niet de neiging dit te gaan uitspitten. Het album blijft minder hangen. Prima poging met een wat gemakzuchtige afwerking.
Conclusie:
Als ik naar Shining luister, wil ik bij mijn strotteke gegrepen worden door de vele emoties die als een rollercoaster rondrazen. Balans is daarbij het sleutelwoord. Helaas gebeurt dit bij vlagen. Ik krijg het gevoel dat Niklas meer op safe gespeeld heeft door terug te grijpen naar herkenbare riffs en melodielijnen van vorig werk!
Score: 3 uit 5
Tracklist:
- Avsändare Okänd
- Snart Är Dom Alla Borta
- Allt För Döden
- Fidelis Ad Mortem
- Åttahundratjugo
- Den Permanenta Sömnen Kallar
Links:
https://www.facebook.com/shiningofficial
Tekst: Ronald van de Baan